نیاز به رمزنگاری پیام و ابزارهای موجود در هر برهه از زمان روش هایی را پدید می اورد که استفاده از روشهای پدید آمده موجب رفع نیازمندیهای جاری خواهد بود.
در بررسی روش های کلاسیک رمزنگاری با این موضوع مواجه میشویم که اغلب روشهای موجود بدون دخالت ماشین و با ساده ترین ابزار مانند کاغذ و قلم قابل پیاده سازی هستند. پیاده سازی این روشها با کاغذ و قلم نشانه سادگی و استفاده از آنها نشانه کاربردی بودن آنها می باشد.
گرچه روشهای رمزنگاری کلاسیک بسیار ساده بوده ولی در عمل مشاهده می شود که متون رمزشده با این روشها غالبا پاسخگوی نیازمندیهای ایجاد شده در آن زمان بوده اند. با فاش شدن الگوریتم روشهای کلاسیک رمزنگاری, این روشها به تدریج کنارگذاشته شده و روشهای دیگری مورد استفاده قرار گرفتند
الگوریتمهای کلاسیک قالبا بر اساس دو روش جایگزینی و جایگشتی حروف عمل می کنندو بر اساس آن محتوی پیام را تغییر میدهند. روشهای جایگزینی و جایگشتی را میتوان به صورت زیر تعریف نمود
• جایگزینی: به فرایندی گفته میشود که در آن هرکدام از حروف با حروف متناظر با کلید یا روش رمزنگاری جایگزین می شود از عمده الگوریتم های این روش اسکیتال و سزار را میتوان نام برد.
• جایگشتی: به فرایندی گفته میشود که حروف تغیر نکرده ولی موقعیت مکانی حروف در یک جمله یا متن تغییر میکند از روشهای جایگشتی میتوان به الگوریتم پلایفیر اشاره نمود.
در فرایند های رمزنگاری حروف و اعداد پیام اولیه تغییر می یابد این تغیر ممکن است بر روی یک یا چند حرف از پیام اصلی در هرمرحله اعمال شود بر این اساس میتوان الگوریتم های رمزنگاری را به دو دسته زیر تقسیم نمود
• الگوریتم های تک الفبائی: در این دسته از الگوریتم ها در هرمرحله تنها یک حرف مورد بررسی و تغیر قرار می گیرد.
• الگوریتم های چند الفبائی: در این دسته از الگوریتم ها در هرمرحله دو یا چند حرف مورد بررسی و تغیر قرار می گیرند.